ماهیت روانکاوی و تحول شخصیت
روانکاوی برای زندگی
این دوره در واقع «روانکاوی برای زندگی» است.
بعد از اتمام دوره، نگاهتان به تمام احساسات، افکار و باورها، عقدهها، دردها، زخمها و هدفهایتان برای همیشه عوض میشود. لایههایی از خودتان را میشناسید که در کل زندگیتان ناشناخته بوده است.
ورود به روانکاوی کار هر کسی نیست…
انتخاب و اراده در روانکاوی
پارادوکس انتخاب درست
روانکاوی میگوید اینطور نیست که ما «ندانیم» انتخاب «درست» چیست. انسانها شهود نسبتاً قابلقبولی در تشخیص مسیرها و افراد درست و غلط دارند.
مسأله اینجاست که ما «نمیخواهیم» یا به عبارت دقیقتر «نمیتوانیم» درست را «انتخاب» کنیم. در غالب اوقات، انسان میداند انتخاب درست چیست، اما «میلی» به آن ندارد.
🎤 سوالات کلیدی برای تأمل
🎤 ✳️ چرا خاطرات بد پاک نمیشوند؟
🎤 ✳️ چرا رابطه جنسی برای پسرها جذابتر از دخترهاست؟
🎙مدرس: محمد راد
درمان از طریق گفتار
فراتر از بازگویی ساده خاطرات
بازگویی خاطرات تلخ کودکی تقریباً هیچ اثر درمانی ندارد. آنچه موجب درمان است، پردازش این خاطرات در نظم نمادین از طریق گفتار و تحلیل است، بهگونهای که فرد بتواند رابطهاش با میل و فقدان را بازسازی کند.
لکان در سمینار پنجم (Formations of the Unconscious، صفحههای 416-418) تأکید میکند که درمان نه از تکرار صرف خاطرات، بلکه از بیان آنها در گفتار پر (full speech) حاصل میشود، جایی که سوژه با میل ناخودآگاهش مواجه میشود و خلأ دیگری بزرگ را میپذیرد. این فرایند به سوژه اجازه میدهد از چرخههای وسواسی یا اضطرابآمیز رها شود و جایگاهش را در نظم نمادین بازتعریف کند.
اضطراب: علامت سالم روان
اضطراب بهعنوان راهنمای درونی
در روانکاوی برخلاف مکاتب دیگر، اضطراب یک علامت سالم و مفید از سمت روان است که میگوید:
«چیزی درست نیست؛ پیدایش کن و فکری به حالش بکن».
خفه کردن اضطراب نه تنها مفید نیست، بلکه در مسیر درمان بسیار مضر است. این کار باعث میشود:
- مشکل اصلی همچنان سرکوبشده باقی بماند
- مراجع تصور کند مسألهاش حل شده
خطرات سرکوب اضطراب
هرگونه تلاش برای از بین بردن مستقیم اضطراب (اعم از دارو، یوگا، تکنیکهای تنفسی و غیره) فقط درمان را سختتر میکند.
وجود اضطراب علیرغم جلسات درمانی به این معنی است که مشکل اصلی هنوز کشف نشده. اضطراب فقط باید از طریق کشف ریشههای عمیق و بازسازی عمقی ناخودآگاه درمان شود. در غیراینصورت از طریق سمپتومهای سهمگینتری بروز مییابد:
- دردهای مزمن جسمانی
- افسردگی
- خشم
- حس پوچی
رویکرد روانشناختی در برابر بیولوژیکی
فراتر از علوم عصبی
🖼 بصل النخاع شیئی متحیرکننده و زیباست. به یاد دارم سالها پیش مقدار متناهی از زمان و نیروی خودم را صرف مطالعه آن نمودم. اما امروز باید بگویم که در درک روانشناختی «اضطراب»، چیزی کماهمیتتر از شناخت مسیرهای عصبی که تحریک عصبی از آنها میگذرد، سراغ ندارم.
روانکاوان نباید در دام وسوسهبرانگیز غدد درونریز و سیستمعصبی خودمختار بیفتند. این مهم است که میبایست واقعیات روانشناختی را از راه روانشناختی به فهم درآورد.
نقد مفهوم “خود را دوست داشتن”
فریب خودفدایی
🖼 مفهوم «خود را دوست داشتن» بهعنوان یک توصیه درمانی، از دیدگاه روانکاوی کاملاً مردود است.
انسان نه تنها همواره خود را دوست میدارد و اعمال و رفتارش ناظر به امیال خودش است، بلکه در فرآیند روانکاوی ثابت میشود اکثریت قریب به اتفاق اعمالی که «دگرخواهانه» میپندارد نیز در نهایت به امیال و منافع شخصی او بازمیگردند.
ژوئیسانس: لذت همراه با درد
مشکل شخصی که به ظاهر خود را فدای دیگران میکند یا به خود آسیب میزند، دوست نداشتن خود نیست، اعتیاد به ژوئیسانس (لذت قرین با درد) است. در پس تمام اعمال خودتخریبگرانه او، لذتی مازوخیستی نهفته است. درمانگر نباید این فریب را بخورد که تصور کند او خودش را دوست ندارد. بلکه باید آرامآرام به وی نشان دهد چطور به روشی ناسالم و آسیبزا، اتفاقاً غرق در ارضای امیال خود است.
نقاشی: Pablo Picasso, The Weeping Woman
محمد راد
نظرات
متوسط امتیازات
جزئیات امتیازات
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.